21-01-2011

Tandjes, pannenkoeken en cowboys

Ik ben er al een tijdje mee bezig, met Otto's eerste cowboyhemd. Ik heb er ook heel lang over nagedacht en over gebabbeld en eindelijk krijgt 't nu zo'n beetje vorm. Het smaakt naar meer en ik heb nog een boel stofjes liggen die mijn kleine cowboy beeldig zullen staan! :)




Mijn kleerkast is een puinhoop. Ik heb veel kleren, maar echt heel veel en ik vrees dat ik zo'n drie kwart van dat alles helemaal nooit meer draag. Eén dezer dagen ga ik er werk van maken. Weg met een boel spullen en plaats maken voor het nieuwe (dat ik gekocht heb in de solden en dat ongeduldig nog in zakken staat te wachten tot er ruimte is in de kast...)! :D Niet alles gaat de prullenmand in of wordt geschonken aan de minderbedeelden. Ik ga ook een deel recycleren. Op menig blog las ik erover. Oude kledingstukken een nieuw leven schenken. Mijn oude broeken worden dus nieuwe kleine broekjes voor mijn zoon! Leuk!

Vanavond nog 'ns pannenkoeken gebakken voor mijn hyperactieve pagadder. Hij smult ervan met pretoogjes en dat maakt mama blij! Melig? Ikke? Maneen!

Ahornsiroop in 't mondje en 't haar...

Of ja, toch eigenlijk wel. De laatste tijd voel ik me een beetje melancholisch. Ik heb altijd nogal de neiging gehad om de zorgen van de wereld op mijn schouders te nemen, maar nu krijg ik plots zin om naar Haïti te reizen en een kind mijn oude kleren te overhandigen. Of om mee te gaan op kruistocht met Greenpeace en slogans te skanderen. Of om een schooltje te gaan bouwen in Afrika. Bizar zou ik het niet echt noemen, want er zijn mensen die doen wat ik plots denk dat ik wil (laat ik 't zo noemen), maar kom, 't is toch op z'n minst een beetje raar te noemen. We zien wel. Wie weet peddel ik volgend jaar rond op een meertje in Nigeria met een bende schoolkinderen in mijn kielzog...

Deze week nog 'ns prulletjes gemaakt. Een zeverlap voor mijn tandjeskrijgende, puberende peuter en een luierzakje à la Mme ZsaZsa. Van 't eerste heb ik een foto, van 't tweede moet ik nog 'ns eentje maken.



16-01-2011

Het weekend zit er alweer op...

Mijn weekend in een notendop...

Vegan chocolade taart : iets te weinig gerezen, maar heerlijk!

Het lief maakt taart
Het lief maakt vegan ballekes in tomatensaus! Jummers!

Wandelen met mijn favoriete meneertjes

Ooigem by night...

Otto's nieuwe stappers, gekocht bij Aap Noot Mies



Otto bekijkt een dvd...

Otto groet de dingen

12-01-2011

Genoeg gedanst, tijd om te stikken! :)

’t Is weeral een hele tijd geleden en ‘k zou graag beweren dat ik druk in de weer ben geweest, maar dat is niet zo... Of toch niet op creatief vlak... De feestdagen hebben mij verplicht om te vieren, te drinken, te dansen en om bijgevolg ook een beetje moe te wezen... We zijn er ook ‘ns tussenuit geknepen met het gezinnetje. Vier dagen Amsterdam en ’t mochten er eigenlijk wel meer zijn, vele meer zelfs! In die luttele dagen hebben we veel gezien van de Nederlandse hoofdstad, maar toch heb ik ’t onbevredigde gevoel dat er nog meer schuilt! We hebben gegeten en gewinkeld. Stofjes en kleren heb ik meegegritst. Misschien enkele tips voor de geïnteresseerden : Albert Cuyp bleek een stofjesparadijs te zijn. Niet echt verrassende stofjes, maar ik heb er toch mijn gading gevonden. Ik had de lapjesmarkt op maandagochtend gemist, maar de Albert-Cuyp-markt troostte mij met een lapjeskraam. Een heleboel halve metertjes voor 3€. Meer had ik niet nodig om blij te zijn.


Tijdens één van mijn vele google-sessies in de lunchpauze, botste ik op deze site : Fiekefatjerietjes. Een oase van speekselstimulerende smularia, geboetseerd zonder dierenleed. Super! Gisteren heeft mijn vriend mij verrast met de chocomousse en die was om je vingers van af te likken! Easy Peasy recept, klaar in een oogwenk en al even snel verorberd!

Nog 6 weken en een vriendin moet bevallen van haar 1e spruitenkind. Wat ik voor haar ga maken, dat weet ik al. Nu enkel nog de stofjes kiezen! Het geslacht is mij onbekend, dus moet ik gaan voor een unisex cadeau. Niet makkelijk, maar hopelijk wordt het toch een pareltje. Geen idee of de mom-to-be mijn blog volgt, maar voor alle zekerheid verklap ik toch lekker nog niet wat het zal worden! Nog eventjes geduld dus! Ook het cowboyhemd van Otto krijgt stilaan vorm. Gisteren nog ‘ns naailes gehad, na een korte winterslaap van 2 weken en ’t deed me goed! Ik heb weer de naaikriebels te pakken, maar vooraleer ik mijn creativiteit kan loslaten op mijn nieuwe stofjes, moet ik eerst nog een doopsuikerproject afwerken. Een meisje dat mijn kunsten had gespot, heeft me gevraagd om mee te helpen met haar geboortepresentjes en daar moet ik nog volop aan verderwerken. Nog even op de tanden bijten om ’t tot een goed einde te brengen en daarna gaan we weer hemdjes en rokjes maken! Joepie! Meneertje Ot is terug!


Sjokomoes smikkelen