Olifantjes voor Ot

Toegegeven, het is niet op de groei gemaakt... Maar dat komt eigenlijk omdat het truitje al enkele maanden in de kast lag te wachten op afwerking van haar luie baasje... Had ik geweten dat het zo leuk stikken was met een tweelingnaald, ik had 't ding al meteen op punt gezet! Het is wel mooi geworden en ik ben van plan om er nog zo'n stuk of wat te boetseren. Makkelijk en schoon, wat kan een mens nog meer wensen?

Efkes ter zijde, maar terwijl ik vlug dit blogje typ, is mijne zoon de vloer aan 't afkuisen met een keukenpapierke... Raar kind, dat Otje. :D