Draken en cowboys

Alsof er nog niet genoeg mutsen werden gemaakt, kwam er hier nog eentje vanuit mijn haaknaald gerold. Een bolleke wol voor een appel en een ei uit de Zeeman en voila, een drakenmuts voor drakengekke zoon en een bijpassend sjaaltje. 't Idee pikte ik zo'n heel groot beetje van "Etoile Cirée", die jullie ongetwijfeld kennen als haakwonder. Ik zag haar gerief op de "Homemade Happens"-beurs in Oudenaarde en was er weer wild van. Geen muts en sjaal gekocht, maar wel 't idee in mijn hoofd gepompt. Sjaaltje met houtje-touwtje knoopjes en een drakenmuts.

Wat ik wel van haar kocht, was een lap ouderwetse cowboys. De ideale stof voor de jongens om 's avonds onder te verdwijnen en te kijken naar 'Paw Patrol', een hitwonder bij mijn peuter en kleuter. Die kleuter heeft trouwens geholpen met het spelden van de stof. Handig, zo'n klein kabouterke dat kan bijspringen!

Vandaag werd ik verrast met een kado onder de kerstboom! De postbode was al 'ns aan de deur geweest toen de muizen aan 't dansen waren, dus ging mijn lief met de jongens 't pakketje ophalen. Een Secret Santa pak! Leuke thuiskomst na een noeste dag op 't werk! Pakketje openmaken, blij zijn met een beschreven koffietas en de koekjesmix, die niet helemaal beantwoordt aan de veganistische normen van Meneertje Ot, maar die wel goed zal terechtkomen in één of ander kindermondje. Bedankt, mijn Secret Santa, voor het leuke geschenk! Nu ben ik wel benieuwd welk blogwonder mij heeft verrast, dus laat 'ns iets horen en dan kom ik 'ns piepen op jouw blog!

Mijn Secret Santa zou ook al bij de bestemmeling moeten zijn. Ben benieuwd of die daar een schoon plaatske krijgt...

Krokodol papier, zomaar voor jullie!

Aangezien het krokodolle inpakpapier van mijn zoon op nogal wat sympathie kon rekenen, doe ik jullie hier zomaar een A4-tje vol krokodolle dieren kado! Klik hier en je kan het inpakpapier printen. En om 't helemaal af te maken, hoort er natuurlijk een labeltje bij. Klik daarom hier en print het bijpassend labeltje af.
Maak er iets moois van!

En nu moet ik snel aan 't werk, want ik heb mij ingeschreven voor de Secret Santa van Tess... Eigenlijk helemaal niets voor mij en ik had ook al eerder een Secret Santa aan mijn neus laten voorbijgaan, maar ik vond dat 't tijd was om grenzen te verleggen. Om 'ns niet altijd "neen, ik heb geen tijd" te zeggen en om 'ns volmondig "ja" te roepen! 'k Ben ontzettend benieuwd naar mijn eigen kadootje, maar eerst moet dat van mij natuurlijk nog klaar zijn. Vandaag zette ik de eerste stappen in de goeie richting...

Grafische Griep

't Haakvirus is een beetje geluwd, maar nu heeft de grafische griep me geweldig te pakken! Ook niet genaaid de laatste dagen, maar wel veel achter de laptop gelogeerd. Ik stak een vriendenboek in elkaar voor mijn oudste knul en wacht nu ongeduldig op het resultaat van de drukker. Daarover meer binnen enkele dagen, maar ik kan jullie nu wel al mijn voorblad laten zien!

Ik zag menig kerstkaart geboren worden en besliste dat de tijd rijp was voor ene van mezelf!

 Het geoefende oog zal meteen zien dat die eerste druk niet okee was. De illustratie staat niet centraal en er staat bovendien een storende zwarte streep bovenaan. Excuses van meneer de drukker en straks krijg ik de correcte kaartjes in de bus. Het worden er dit keer met afgeronde hoeken, om 't goed te maken. Ikke blij natuurlijk en hopelijk is die 2e druk om op te eten! :) De kaartjes zijn te koop aan een belachelijke 75 roste centjes voor eentje en voor 7€ heb je er meteen 10 om uit te delen! Joepie!

Voor en achterkant nog 'ns op een rijtje :

Ik maakte ook nog inpakpapier voor Ot. Hij mocht een kado meenemen om een vriendje te verrassen in de klas en hij koos voor krokodielen op zijn kado. Ik ging op zoek naar een schone illustratie en tekende die zo'n heel klein beetje stiekem na. Ik maakte er een patroontje van en mijn kadopapier was klaar! Pomponnekes en een bijpassend labelke zorgden er voor dat mijn knul als een fiere pauw de speelkoer betrad met zijn kerstkado!

Oortjes voor Fons

Ons Fonske, dat kleine apenjong, dat gekke bekkentrekkerke, dat bang is van "Zwarte Piep" en verslingerd is aan bo'kes met choco en water met "sjoop". Dat Fonske verdiende nog een muts. Mama ging 'ns piepen in de Veritas en kwam naar huis met een bol blauwe en een bol groene wol. Daarmee maakte ik dit :

Het patroontje is 't zelfde als de vorige mutsen. Ik werkte de muts opnieuw af met de ribbelboordsteek, die ik hier zag.

En omdat grote broer 't niet kan laten, moest ook hij nog 'ns poseren...

Dat haken is echt ontzettend leuk! Ondertussen al een bestelling genoteerd voor de kiendjes van mijn zus, dus binnenkort meer mutsen op mijn blog! Olé!

Ribbels voor Ot

Nu ben ik toch door iets ferm gebeten... Die dekselse haakmicrobe zit in elke cm² van mijn lijf. Wat een verslavend goedje, die haakpen en de wol. Je kan 't bovendien overal doen. In de wachtzaal van de dokter, achter je bureau tijdens bo'kespauze, in de les "typografie", in de zetel naast je lief tijdens SYTYCD. Ik heb zelfs een sterk vermoeden dat 't ook lukt tijdens een aflevering van Familie, maar 'k heb dat nog niet uitgeprobeerd.
En de mensen kijken daar niet vies naar om zulle. De mensen kijken eerder geïnteresseerd! Ik wist niet dat een verslaving zo leuk kon zijn!

Het idee van de ribbelboord haalde ik hier. Op de foto poseerde mijn jong nog met de muts zonder afwerking, zonder pompon en zonder knoopje. Morgen mag ie naar de klas met alles erop en eraan!

Zou iemand geïnteresseerd kunnen zijn in een mutske zoals dit?

Een haakster moet leren van fouten en patroontjes draaien niet altijd uit zoals gedacht. Het grijze mutsje moest Ots maat worden, maar werd een hoedje voor prille mensjes. Nog eventjes geduld en dan worden jullie misschien wel beloond met dit of een ander gehaakt exemplaar!

de muts en de lepel

Ik ben eigenlijk wel nog een toffe zulle, maar zet mij in de auto naast mijn lief en ik verander in Hyacinth Bouquet! Niet plezant voor 't lief en stresserend voor mezelf... Ik las over een vrouw die altijd haakt in de wagen en besloot van jedatje te doen. Een ritje naar Scheldorado leverde bijna een volledige muts op.
Deze :

Ik naaide er een naampje op met een knoopje en vond dat precies wel nog leuk staan. 't Model was moe na een lange dag op de schoolbanken en wou niet echt meewerken, dus 1 foto met model zal moeten volstaan... Zie je trouwens ook die sjaal rond zijn nek? Die maakte ik naar 't idee van Mamasha. Ot wil ook nooit een sjaal aan, alles stekt en trekt en blijft welgeteld 1 microseconde rond zijn nek. Ik maakte van een stuk tricot een nieuwe sjaal in 7 minuten en hoewel hij nog altijd niet staat te springen om 't ding over zijn hoofd te trekken, heeft ie 'm toch al flink elke morgen aan om naar de klas te gaan! Missie toch een beetje geslaagd!

Een muts en een sjaal zijn top, maar met de koude ochtenden zijn ook handschoenen een must! Aangezien ik nergens leuke handschoentjes kon vinden voor Otje, kocht ik in de Veritas voor een luttele 5 euroots simpele blauwe, fleece handschoenen. Ik nam er 't idee van Martha Stewart bij en mijn knul kon de straat op met zijn 2 nieuwe vrienden :

Voor Fonske stak ik ook de handen uit de mouwen, want eindelijk werd ie 2 en stonden er uitdeelcadeautjes voor de kribbe op de planning. Ik volgde deze handleiding en de kiendjes werden verrast met overlevingspakketjes voor baby's & peuters :

Ik wou eigenlijk een echt lepelke in de vliegtuigjes stoppen, maar de Ikealepels die ik had gekocht, bleken er niet in te passen. Ik bedacht een alternatief en liet Fonske een blad inkleuren, knipte daar lepels uit, die ik op een rietje plakte voor extra stevigheid. Kraft-lunchzakje vouwen, sojapudding bij 't vlieglepelke stoppen, labelke erop nieten en klaar is kees!

De kroon is dezelfde van vorig jaar, maar met een dikke, vette, nieuwe 2! Juij! Proficiat, mijn klein dul bukske!

Bloemen voor beebies en Fons' warme bolleke

Het lang weekend was er eentje van een behoorlijk productief niveau. Er werden enkele dingetjes afgewerkt en bezorgd en tot mijn grote opluchting onthaald op ooh's en aah's. Juij!

Merel is een dapper dolletje, geboren op 9 november en nog geen dag later al onder 't mes. De details zal ik u hier niet verklappen, maar ik kan u wel vertellen dat kleine Merel alweer thuis is en rustig in haar wiegje lag te snoezelen toen ik haar gisteren ging opzoeken. Ze kreeg van mij dit kado:

Ik ken kleine Wolf niet, maar iemand anders is wel ontzettend content dat hij de ingang van 't leven heeft gevonden. Hij verdiende een pamperzakje en ik mocht 't voor 'm maken.

Mijn maatje werd 28 (ahum...) of dat wordt ze op 11-11, maar 't werd van 't weekend al gevierd. Ik gaf haar enkele keukenspulletjes kado en ook een "cookie mix". 't Ideetje vond ik op Pinterest en ik weet 't, mijne pot mag de volgende keer iets kleiner zijn... Ik had de keuze tussen een te kleine en een te grote pot, dus de keuze was snel gemaakt.. :)

En nu mijn pronkstuk. Of allee, ik ben daar toch ferm content van. Ik ben verslingerend geraakt aan haken en werkte mijn eerste muts af! Ze was eigenlijk zo'n heel klein beetje niet gelukt. 't Moest iets worden zoals dit, maar 't zag er toch allemaal zo niet "om op te eten" uit, dus verzon ik een list. Een list waardoor mijn uren gehaak niet voor niets geweest zouden zijn... Ik haakte een sjaaltje, plooide dat dubbel en haakte daar de muts tussen. Met een hartje in noeste arbeid ging ik slapen en de volgende ochtend was ik dolblij te zien dat mijn werk had geloond! Een sjaalmuts voor mijn Fonske:

Afscheid van mijn boezemvriend

Ik ben mijn boezemvriend kwijt... Mijn eerste boezemvriend hield 't na 13 maand zelf voor bekeken, maar mijn tweede, die bleef precies wel zin hebben in mama's melk! Hoewel ie al kaarsjes heeft uitgeblazen, wordt ie straks pas 2 op 11-11.

Een klein maandje geleden hield zijn mama 't voor bekeken en krijgt ie geen tiet meer voorgeschoteld... Een gek moment eigenlijk, maar ik voel me er okee bij.

Nu ik voltijds aan de slag ben en mijn Fonske bijna 2 is, heb ik geen zin in dat half uurtje eerder wakker worden 's morgens om te voeden en aangezien mijn kleine schurk er geen graten in ziet, vind ik 't ook allemaal okee. Geen schuldgevoel, enkel een blij terugblikken op bijna 2 jaar overdracht van krachtvoer...

Leo en de sjaal

Leo, dat vind ik nu 'ns een schone naam zie. 't Is een kieneke dat ik niet ken, maar iemand anders ziet 't nu al ontzettend graag en wou 't verse jong verrassen met een pamperzakje. Zij koos voor de vogeltjesstof en ik maakte er deze versie van:

Mijn eigen nestje mocht ook nog 'ns delen in de prijzen. Er werden sjaals uitgedeeld.
Op de blog van Tiene las ik over de breiramen in de Zeeman. Ikke daar dus naartoe en een paar uur later was Fons' colsjaal klaar! Ie is niet zo dik als die van Tiene, maar 't was een probeersel. Straks vlieg ik in een tweede colleke voor mijn oudste zoon en die maak ik iets dikker.

Eerder vertelde ik jullie al over mijn recente haakverslaving en de vlaggenlijn die ik toen was begonnen, is op tijd af geraakt. Nog geen schone foto's genomen, maar die krijgen jullie ongetwijfeld binnenkort ook te zien! Wel kan ik jullie deze al tonen, Ots nieuwe sjaal, gehaakt volgens Miekk's handleiding.

Stempels voor Elia

En ik vloekte al uitgebreid om 't gebrek aan uren in één dag, toen ik nog elke dag thuis was. Nu ik sinds kort weer voltijds ga werken heeft dat probleem zich precies zo'n beetje verdrieduizenddubbeld... Jongens toch, wat er allemaal nog moet gebeuren buiten die dekselse kantooruren! Naaien, haken, afwassen, prutsen op de computer, kuisen, turnen, les volgen, was plooien, was ophangen, kiendjes aandacht geven,... Mijn ritme heb ik er nog niet echt in gevonden en ik ben benieuwd of 't eigenlijk wel te vinden is. Van één ding ben ik wel zeker. Ik heb een lief van goud. Elke weekdag zorgt ie ervoor dat de kiendjes proper zijn en dat er eten op tafel komt. Dikke dankjewel, lief.

Tussen al die chaos door heb ik nog tijd gevonden voor Elia, een klein gerimpeld jong, zoontje van een collega van 't lief. Hij kreeg van ons dit :

Het is recept 18 uit : "Zo geknipt". Ik paste de afmetingen aan, zodat 't een grote, praktische toilettas werd. Een heel duidelijke handleiding, trouwens.

Een stuk kraftpapier werd een zakje, ik knoopte er een touwtje rond met een gelukspopke, want ik wens dat kleine drommeltje & huisgenoten natuurlijk een pak geluk toe. Ik haalde ook nog 'ns een stempeldozeke van onder 't stof, dat ik ooit 'ns gekocht had in de Hema. Daarmee probeerde ik eerst iets uit op de zak. Wie zich afvraagt wat er gestempeld staat : "Hoera voor Elia", want die hoera ging niet zonder slag of stoot. Daarna ging 't een pak vlotter, nu ik wist op welke details er gelet moesten worden. Aja, want eerst ne keer oefenen op een kladje, dat is niet aan mij besteed... :)

Ik plooide een envelopke, bestempelde dat en verstopte daar nog wat centen in.

Olé Pistolet voor Elia!