Uiltjes knappen met Kobe...

Kobe de uil is geboren. Speciaal voor een lief, klein meneertje dat - als het flink de planning volgt - binnen 3 weken geen buikbewoner meer zal zijn. Ik kijk er naar uit, naar alweer zo'n gerimpeld mannetje met veel te kleine vingertjes en teveel keelgeluid.

De mama van Kobe's nieuwe speelkameraad is net als ik nogal een uiltjesfanaat en het speendoekje (shtt, niet te luid, want Kobe vindt 't niet leuk als er achter zijn gat wordt gepraat over 'm alsof ie geen echt dier is... ) werd ontvangen met open armen!
Vooraan is Kobe lekker zacht met een lapje teddystof en zijn rugje maakte ik met groene nicky velours. Een extra hoog knuffelgehalte dus voor een fris, nieuw, vers rakkertje. Kom maar, beebie. Kom... Je Kobe is klaar... :D

Worstenbroodjes zonder dieren!

Heerlijk. Jammie. Jummers.

Ik maakte vegan worstenbroodjes voor mijn zonen. Fons at met gemak een broodje op (of belandde de helft daarvan ook alweer ergens op de grond...). Zijn broer deed minder goed. Na een hap of 3 hield ie 't voor bekeken en at ie een boterham met kruidenpaté... 't Is gewoon een moeilijk eterke, laten we 't daarbij houden.

Nochtans, die worstenbroodjes waren lekker. Het lief kan beamen. Willens nillens, die dingen komen in de toekomst vaker op tafel! Olé!

Ik had 't recept gepind en 'k zal 't voor jullie 'ns snel samenvatten.

Verwarm je oven voor op 200°C en haal een pak bladerdeeg (ik gebruikte de Colruytbladerdeeg van Marc Payot) uit de frigo.

Maak een mengsel van dit :
- 60 gr gemalen brasilnoten (had geen pecannoten in huis)
- 1/4e cup gemalen brood
- halve ajuin in kleine stukjes
- 150 gr silken tofu
- 1/2e cup gemalen havermout
- lepeltje bouillonpoeder (ik gebruik groentenbouillon van de Hobbit)
- geperst lookteentje
- 2 el sojasaus

Met dit mengsel en 1 vel bladerdeeg kan je 8 kleine worstenbroodjes maken. Ik sneed de zijkanten van mijn bladerdeeg en maakte 4 lange stroken van de rest, die ik nog 'ns in 2 deelde. 8 stukken dus om te beleggen. Schep een goeie lepel op elk strookje. Wrijf het vrije gedeelte van je bladerdeegstrookje in met water of plantaardige melk ( ik gebruikte hazelnootmelk) en plooi 't dicht. Op de buitenkant duw je 't een beetje aan, alweer met water of plantaardige melk.

Bak je rollekes 20 minuten in de oven en daarna mag je aanvallen! Vergeet de ketchup niet. Onontbeerlijk bij worstenbroodjes!

Smakelijk!

Luipaard voor mama!

Ik heb 't op Pinterest meer dan eens zien passeren, de hartjes op een t-shirt. Mijn ma was de nieuwe trend ook niet ontgaan en ze bezorgde mij een simpele t-shirt om te pimpen. Dat kon ik mijn ma onmogelijk weigeren. Mijn ma, die altijd klaar staat om bij te springen als mijn huisvrouwskills me in de steek laten, die net als ik geen krak is in 't omgaan met emoties, een vrouw van weinig woorden, maar des te meer daden... Een madam waarvan ik merk dat ik er steeds meer op begin te lijken... De vrouw die me net nog een heerlijke hutsepot met savooi voorschotelde... Voor die vrouw maakte ik dit :

Ik zal 'ns kort uitleggen hoe ik tot bovenstaand resultaat kwam, want ongetwijfeld staan jullie te popelen om ook zo'n shirt te maken! (of doe toch tenminste een beetje alsof he, elementaire beleefdheid en al... )

Ewel, je kiest 2 stofjes uit je voorraadberg. 't Ene stofje (het oranje-rode in mijn geval) moet een stretchstof zijn.
1. Knip 2x hetzelfde hart uit vliesofix

2. Knip uit 1 van die 2 hartjes 't middenste eruit

3. Strijk het volle hart op de averechtse kant van je stof die onderaan zal komen te liggen (luipaardstof in mijn geval)
4. Strijk het hartje met uitgeknipte midden op de averechtse kant van je stof die bovenaan komt te liggen (je stretchstof dus, in mijn geval de oranje-rode stof)
5. Neem nu je hart in stretchstof (oranje-rode in mijn geval), vouw het dubbel met averechtse kanten op elkaar en knip er evenwijdige stroken in. Schuine stroken knippen geeft 't mooiste resultaat. Geloof me, ik heb 't eerst met rechte stroken geprobeerd en 't was niet schoon... Wees voorzichtig dat je niet in je vliesofix knipt, blijf daar een cm vanaf. Trek een beetje aan je geknipte stroken, zodat ze wat opkrullen.

6. Strijk je geknipte hart (oranje-rood in mijn geval) op het volle hart (luipaard in mijn geval).
7. Strijk je samengestelde hart op je t-shirt
8. Stik met een soort van festonsteek rondom je hart. Op de foto's is 't niet zo goed te zien, maar ik heb 't hart extra vast gemaakt met een festonsteek op mijn machine met bruine stikzijde. Die contrastkleur is een mooi extra'tje.
9. Pas de trui en besef dat je ma 't shirtje gekocht heeft zonder te passen, want indien wel netjes gepast, had diezelfde ma zeker gezien dat ze net niet met de navel bloot zou moeten paraderen... Stik aan de onderkant dus nog een stuk boordstof, zodat de trui niet enkel iets langer wordt, maar bovendien ook verrassend schoon!
10. Ga 'm tonen aan je ma en krijg blozende wangen van haar positieve reactie! Joepie!

Fons krijgt vosjes!

Het blijft een van mijn favorieten, de jumpsuit van Kiind. Ik maakte 'm nog 'ns als trui voor mijn klein Fonske.

De voskes zijn van Vermiljoen, de grijs-bruine velours haalde ik in de Petit Bazaars Boetiek en de boordstof haalde ik in de Stoffenkamer.
Ik maakte een tijd geleden een vosjestrui voor mijn oudste telg en heb - na 't maken van de trui voor Fons - nog steeds een aardig stuk over. Zou 't geweldig fout zijn om nog 'ns een trui te naaien voor mijn oudste smurf? Ik ben zo zot van die vossen en wil de stof nog wel 'ns met andere kleuren combineren...
Of de kleinste van de bende zo blij is met zijn nieuwe trui, dat is nog maar de vraag...

Na een dagje dollen aan zee, smossen met spaghetti, oliebollen, amandelmelk en koeken, heb ik de trui al verhuisd naar 't wasmasjien!

Olaf en Lulu zoeken gerimpeld baasje!

De wereld is onlangs nog enkele welpjes rijker geworden. Leuk toch, die gerimpelde kopjes met miniteentjes, die kleine kruippakjes en dat kersverse-beebie-gehuil... We zijn nog niet bij alle knaapjes op visite geweest en ik maakte alvast twee kadootjes. Twee beesten om te knuffelen, die niet kunnen wachten om hun nieuwe baasjes te zien!

Ben jij onlangs bevallen van zo'n gerimpeld mannetje? Maak dan vlug kennis met Olaf en Lulu.

De eerste is Olaf. Een walvis met allures, maar niet teveel. Hij is makkelijk in onderhoud, vraagt enkel een schoon, droog plekje om te slapen (ge denkt voorzeker: "alee, zo gek, droog en 't is ne vis..."). Hij fietst dolgraag en is verzot op kusjes.

 

Zijn vriendinnetje is Lulu. Een olifantje dat niet op haar mondje is gevallen. Een echte luistervink, die grote oren liegen er niet om, maar ze is oh zo lief! Ze houdt van rozijntjes en van boetseren en is een echte keppemadam!

Sta je te popelen om Olaf of Lulu een plekje in huis te geven? Laat dan snel een berichtje achter op deze blog. Vertel me wie je favoriet is en waarom en dan komt jouw nieuwe huisgenoot jouw kant op!

Tuinkabouter!

Aarggh, die goeie oude carnaval... Als de dag van gisteren was 't, dat ik - gehuld in kartonnen doos - naar de klas werd gestuurd. Een robot, eigenhandig ineen geknutseld door mijn lieve papa... Fantastisch, ware het niet dat ik met mijn exclusieve outfit onmogelijk in de auto paste en diezelfde outfit het ook niet toeliet om neer te zitten... Geen succes dus, maar wel gegarandeerd een herinnering die zelfs nu nog opgerakeld wordt en waar ik ondertussen wel al smakelijk om kan lachen.

 

Ot vierde zijn eerste carnaval in de klas! De juf had gevraagd om geen dure kostuums aan te kopen en dat waren mijn jeukende vingers niet van plan. Na een snelle sessie Pinterest wist ik algauw wat mijn kleine meneer zou worden. Een heuse tuinkabouter, baard en dikke wenkbrauwen incluus!

Hoe ik die muts heb gemaakt, vraag je? Makkie. Een grote lap rode vilt halen, netjes 't hoofd van jong afmeten en prachtige kaboutermuts op maat maken. Vlug efkes laten passen na schooltijd en constateren dat de hoed veel te klein is. Foute hoed bij de restjes vilt gooien voor een andere keer. Vlug nieuwe hoed knippen - lukraak zo'n beetje, want dat afmeten had toch geen zin... - ineen naaien, boordje omzomen en klaar! Of neen, nu nog die dikke, borstelige kabouterwenkbrauwen erop naaien met de hand. En hup, nu vlug vertrekken naar de avondles...

En hoe ik die baard en wenkbrauwen heb gemaakt, vraag je? Makkie. Klein lapje bruine vilt uit je voorraad plukken en een bol bruine wol zoeken. Aan de ontbijttafel patroontje maken van de baard, door karton tegen de chocomond van je jong te plakken. Vies kartonnetje overtekenen op vilt en weggooien. *Stukje wol rond reepje karton draaien, voorzichtig van 't kartonnetje pakken en op 't vilt naaien.* Herhaal 't stukje tussen de 2 *'s zo'n 325 keer tot de baard volledig van wol is voorzien. Zoek 't vieze kartonnetje uit de vuilbak en teken 't nogmaals over op bruine vilt. Naai met de hand dat lapje achter je 'bewolde' lapje vilt voor 'de properte'. Knip nu nog twee kleine stukjes vilt voor de wenkbrauwen en herhaal de actie tussen de *'tjes tot de wenkbrauwen gênant borstelig zijn. Wacht tot 't jong thuis komt van de klas. Vraag 'm om de baard te passen om te meten hoe lang je elastiek moet zijn, dat van oor tot oor komt. Geef 'm een droevige blik als hij weigert om mee te werken. Vraag 't nog enkele keren en geef dan de moed op. Naai gewoon op 't gevoel een elastiek van oor tot oor... En hup, nu echt wel vertrekken naar die avondles, want ge zijt al veel te laat!

Een Ernie die wel past!

Ik heb geen idee hoe hij het stel heeft ontdekt, maar mijn 3-jarige kerel is verzot op Bert&Ernie. Luid gejoel weerklinkt bij 't zien van een tekening of foto van die 2 gekleurde beesten, maar laat 'm niet kijken naar een aflevering, want dat vindt ie eng... Hij heeft 1 shirtje in de kast met een print van zijn helden, maar het staat 'm langs geen kanten. 't Is een 'krijgertje' van neefje Tuur en terwijl 't voor Tuur ongetwijfeld heel schoon was, is 't veel te breed voor mijn mager boontje. Al tal van ochtenden heeft Ot gesmeekt om zijn Bert&Ernie shirt te mogen aantrekken om naar de klas te gaan, maar al evenveel ochtenden heb ik dat foute idee uit zijn hoofd moeten praten! Tot nu! Ik heb 'm een shirtje gegeven, dat 'm wel op 't lijf is geschreven.

Ik wou eerst aan de slag met transferpapier, tot ik dit ideetje van Dana zag. Een beetje gepruts, maar met een origineel resultaat. Ik heb de aparte deeltjes eerst met vliesofix vast gemaakt aan 't shirtje en dan nog 'ns vast genaaid met een decoratieve festonsteek. De kraag heb ik - net als Dana - met de hand versierd en als kers op de taart kreeg de 'Ernie' van Ot twee knoopoogjes.

Otto is supertrots op zijn nieuwe 'Ernie', maar hij wil nu natuurlijk ook nog een versie met Bert! Straks opnieuw aan de slag dus. :D Dat ie blij is, kon ik merken in de winkel, waar hij koste wat kost zijn jas en trui uit wou om zijn nieuwe 'Ernie' te showen aan de winkelierster (die we van haar noch pluimen kennen, maar die toch zo vriendelijk was om enthousiast te reageren... Bedankt, mevrouw x! :D).